Aflevering 3: De paradox van het ‘reeds en nog niet’
Hieronder staat:
- Aflevering 3
- Aflevering 3 (ZOOM versie)
- De sketch van aflevering 3
- Het interview van aflevering 3
- De tutorial van aflevering 3
- De overzichtspagina van tutorial 3
- De ‘meest gestelde vragen’ van aflevering 3
- Een fragment uit het Omega Dossier (boek)
NB: Er staat zowel een gewone versie (die je met je kring in een woonkamer bekijkt) als een ZOOM versie (voor in Corona tijd, als iedereen achter de laptop zit). De ZOOM versie is verdeeld in twee delen: Een individueel gedeelte (30 min) en het gedeelte van het groepsgesprek (45 min). In het deel van het groepsgesprek kan de kringleider de clip via ‘schermdelen’ in beeld zetten. Bij de gewone versie van de cursus lopen de clips, opdrachten en gesprekken steeds door elkaar heen.
Aflevering 3: De paradox van het ‘reeds en nog niet’
Aflevering 3: De paradox van het ‘reeds en nog niet’ (ZOOM versie)
Drama
Interview
Tutorial
Overzichtspagina van de tutorial
Meest gestelde vragen (afl. 3)
Antwoorden door Johan Vink
1) Kun je een Bijbels voorbeeld geven van deze paradox?
Je zou kunnen denken aan wat er in Handelingen 12 wordt beschreven. Daar zien we dat Herodes de apostel Jacobus liet doden omdat hij daarmee de Joodse leiders gunstig wilde stemmen. Toen hij zag dat er inderdaad goed op werd gereageerd liet hij ook Petrus gevangen nemen om hem te laten executeren. Maar voordat het zover was, werd Petrus ’s nachts door engelen uit de gevangenis bevrijd. Je ziet dus dat God in het ene geval iets anders doet dan in het andere geval. Dat kun je verstandelijk niet rijmen of verklaren. Soms grijpt God in maar vaak ook niet. We leven in een merkwaardige tussentijd waarin we weten dat Jezus overwonnen heeft maar dat er ook nog veel lijden is. Overigens is het tekenend dat Petrus, volgens de overlevering, ook een gewelddadige dood heeft ondergaan, wat in ieder geval duidelijk maakt dat God niet de éne apostel voortrekt boven de andere.
2) Is het je uitstrekken naar wonderen niet een recept voor teleurstelling?
Je uitstrekken naar wonderen wordt meestal bedoeld als ‘God er met verwachting om bidden’. Als je bidt zonder erop te rekenen dat God hoort en hopelijk verhoort, blijf je hangen in fatalisme. Ik moet denken aan de vrouw die naar een bidstond ging, waar om regen gebeden zou worden, en die als enige een paraplu bij zich had. Maar wij weten nooit van tevoren wat God gaat doen. Het is daarom goed te bidden in het besef dat God weet wat goed of nodig is. Dat betekent met open handen bidden: Hem vertrouwen dat als je dingen in zijn handen legt, Hij ermee doet wat past in zijn plan. ‘Uw wil geschiede’.
3) Zouden er meer wonderen gebeuren als we er meer om zouden bidden?
Je kunt nooit één op één de hoeveelheid gebed koppelen aan de hoeveelheid gebeden. Zo simpel is dat niet. Maar je kunt wel met zekerheid zeggen dat als je niet bidt om Gods ingrijpen, dingen niet gebeuren die God wél zou willen doen. Jacobus zegt: je hebt niets omdat je niet bidt (Jacobus 4:2). Je kunt het ook positief duiden, zoals Jacobus doet in hoofdstuk 5:16: ‘het gebed van een rechtvaardige vermag veel doordat er kracht aan verleend wordt’. Gebed is de manier waarop God ons wil betrekken bij wat Hij in de wereld wil doen. Hij kan het zonder ons. Hij doet veel ondanks ons. Maar Hij wil heel graag met ons en door ons werken.
